San Miniato, Toskania, Włochy

San Miniato jest ciekawym miasteczkiem położonym na szczycie wzgórza, znajdującym się w połowie drogi między Pizą a Florencją. Ma ciekawe, historyczne budowle, wśród których wyróżnia się wieża Torre di Federico II, katedra czy też budynek seminarium przy placu Republiki. Miasto jest również stolicą trufli. Pod koniec września odbywa się tu Festiwal białej trufli i borowików. Oczywiście w wielu sklepach można kupić lokalne przetwory z trufli, a w restauracjach skosztować odpowiednich dań.

Parking w San Miniato

Polecamy zaparkować samochód na parkingu Fonte alle Fate (1; GPS: 43.680616, 10.850610), położonym przy samym centrum miasta (choć trudno tu mówić o jakimś realnym centrum), niedaleko wieży Fryderyka II. Parking znajduje się pod wzgórzem, na którym zbudowano miasteczko. Aby się do niego dostać, wjeżdzamy po prostu windą! Robi to duże wrażenie, tym bardziej, że po dotarciu na górę, z tarasu mamy okazję na podziwianie pięknych widoków.

Zwiedzanie miasta

Miasteczko w rzeczywistości jest położone wzdłuż jednej, meandrującej drogi, od której czasem odrywają się boczne dróżki, np. prowadzące do wieży Fryderyka czy też klasztoru Franciszkanów. Przejdziemy się najpierw ulicą Via 4 Novembre w stronę zachodniej granicy miejscowości, a następnie wrócimy i pójdziemy w przeciwnym kierunku ulicami Via Augusto Conti i Via Pietro Rondo mijając po drodze główny plac Piazza della Republica.

Chiesa di San Domenico

Po wyjściu z windy kierujemy się w prawą stronę idąc ulicą Via Augusto Conti i Via Ser Ridolfo w stronę Via 4 Novembre. Po drodze mijamy niewielki plac Piazza del Popolo, przy którym znajduje się muzeum Via Angelica zawierające freski z XVIII wieku i ciekawe zdobienia z końca XIV wieku. Naprzeciwko placu stoi kościół San Domenico z XIV wieku (A; GPS: 43.679712, 10.849236) o interesującym, jednonawowym wnętrzu z bocznymi kaplicami, ozdobionymi licznymi obrazami i freskami.

Via 4 Novembre

Wychodząc z kościoła idziemy w lewo ulicą Via 4 Novembre mijając po drodze dużo ciekawych budowli, między innymi pałac Griffoni (B; GPS: 43.6786017, 10.847181), kościół Chiesa della Santissima Annunziata (C; GPS: 43.677882, 10.846013), a wreszcie klasztor św. Klary zamieniony na muzeum (D; GPS: 43.676785, 10.844505). Przy drodze znajduje się też wiele sklepów, w których można kupić lokalne produkty, w tym oczywiście różne wyroby z truflami.

Wieża Fryderyka II

Wracamy tą samą drogą, a następnie poprzez Piazza Duomo, przy którym stoi katedra, idziemy w kierunku wieży Fryderyka II (Rocca di Federico II czy też Torre di Federico II), zbudowanej w XIII wieku, zniszczonej podczas II wojny światowej, ale odbudowanej w 1958 roku (E; GPS: 43.6808852, 10.8530659). Nowa wieża, która jest wierną reprodukcją starej i stała się symbolem miasta, ma lekko trapezoidalny kształt i 37 metrów wysokości. Wieżę można zwiedzać (cena biletu 3€). Do przejścia jest 129 schodów (dość płytkich i szerokich). Ze szczytu mamy możliwość podziwiania toskańskich krajobrazów.

Cattedrale di Santa Maria Assunta e San Genesio

Przy placu Piazza Duomo (jak sama nazwa wskazuje) znajduje się katedra di Santa Maria Assunta e San Genesio (F; GPS: 43.6797225, 10.8514807). Kościół, który stał się katedrą w 1622 roku, w czasie gdy miejscowość San Miniato została podniesiona do rangi diecezjalnej siedziby, znajduje się na obszarze starożytnej cytadeli, nad którym dominuje twierdza i wieża Fryderyka II. Jest to najstarsza część miasta, w której oprócz katedry znajduje się Pałac Biskupów i Pałac Wikariuszy Cesarskich.

Piękne wnętrze posiada neorenesansową zabudowę architektoniczną, będącą głównie wynikiem prac XIX-wiecznych Pietro Bernardiniego, z dekoracjami w stylu barokowym. Trzy nawy oddzielone są dwoma seriami okrągłych łuków wspartych na jońskich kolumnach z polichromowej imitacji marmuru. Na uwagę zasługują ciekawe rzeźby i obrazy.

Piazza della Repubblica

Idąc w kierunku wschodnim mijamy plac Piazza della Repubblica z bardzo ciekawym architektonicznie budynkiem seminarium duchownego (G; GPS: 43.6791458, 10.8514456). W momencie, gdy San Miniato stało się biskupstwem, zdecydowano o budowie seminarium duchownego. W 1650 roku podjęto decyzję o budowie małej kwatery dla 12 duchownych na obszarze położonym niedaleko katedry. Budynek był rozbudowywany aż do 1713 roku.

Wklęsła, wielopłaszczyznowa fasada ozdobiona zewnętrznie freskami scenograficznie zamyka plac (nazywany niegdyś Piazza del Seminario). Front budynku ozdobił malarz Fucecchio Francesco Chimenti, który na początku XVIII wieku namalował na nim alegorię Cnot.

Via Pietro Rondoni

Idąc dalej ulicą Via Pietro Rondoni mijamy po drodze interesujące budynki m.in. siedzibę urzędu miasta San Miniato (H; GPS: 43.6795270, 10.8525402) czy też kaplicę Matki Bożej Loretańskiej - budynek zbudowany w latach 1285-1295 jako prywatna kaplica sąsiadującego z nim Palazzo del Popolo. Następnie docieramy do dawnego klasztoru Świętej Trójcy (I; GPS: 43.6798744, 10.8537604), który został zbudowany pod koniec XVI wieku w miejscu starożytnego Palazzo del Podestà. Dzisiaj kościół klasztorny należy do organizacji Arciconfraternita della Misericordia.

Piazza Bonaparte

Wreszcie pojawiamy się na placu Piazza Bonaparte (J; GPS: 43.6802626, 10.8554700) - ciekawym, trójkątnym obszarze otoczonym starymi budowlami. Pośrodku placu stoi pomnik, co ciekawe, nie Napoleona, ale wielkiego księcia Toskanii Leopolda II. Nazwa placu wzięła się stąd, że w San Miniato znajduje się rezydencja rodziny Bonaparte. Napoleon Bonaparte - tak, to ten słynny cesarz Francji - przybył do San Miniato podczas swojej kampanii we Włoszech w 1796 roku, by spotkać się ze swoim wujkiem Filippo Bonaparte - księdzem i ostatnim potomkiem rodziny Bonaparte, który przebywał w tym pałacu jako jego gość. Rodzina Napoleona miała włoskie korzenie szlacheckie i większość swoich dóbr posiadała w San Miniato.