Będąc w Arles zwiedzimy tym razem ciekawe termy Konstantyna. Jest to zespół budynków pochodzący z IV w. n.e., wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Kiedyś był to wielki zespół termalny. Zwiedzając obiekt można dowiedzieć się, jak funkcjonowały takie "przedsięwzięcia". Te niesamowite pozostałości rzymskiej łaźni publicznej są naprawdę dobrze zachowane biorąc pod uwagę datę ich powstania. Zwiedzającym udostępniono najwyraźniej tylko małą północną część oryginalnego kompleksu, ale prezentuje ona i tak wiele szczegółów konstrukcyjnych. Interesujące jest, jak Rzymianie potrafili zaprojektować wszystkie pomieszczenia łaźni w takim sposób, by dostarczać do nich wodę, a następnie podgrzewać ją w odpowiednim stopniu, by klienci mogli wybierać, czy chcą na przykład kąpiel letnią, czy też bardziej gorącą.
Rozpoczynamy od zaparkowania samochodu na naszym ulubionym parkingu w Arles niedaleko ulicy Rue de la Cavalerie (1; GPS: 43.678047, 4.633266).
Następnie przechodzimy przez bramę de la Cavalerie, następnie idziemy ulicą Rue Voltaire. Na placu Place Voltaire (A; GPS: 43.6798028, 4.6314214) skręcamy w ulicę Rue du 4 Septembre i idąc nią mijamy po prawej stronie kościół Saint-Julien (B; GPS: 43.6792675, 4.6296294). Skręcamy w prawo w ulicę Rue Dominique Maisto i po około 50 metrach widzimy już po lewej stronie budynki zespołu termalnego (C; GPS: 43.679106, 4.627182).
Bilety wstępu kupujemy w kasie. Cena: bilet normalny 3€, bilet ulgowy 2,20€. Następnie zwiedzamy pomieszczenia łazienne podziwiając technologię wykorzystywaną w celu dostarczania i podgrzewania wody. Wdrożenie łaźni publicznych do powszechnego użytku mogło być możliwe dzięki wynalezieniu hypocaustum, czyli czegoś podobnego do centralnego ogrzewania podłogowego. Rozwiązanie polegało na przepuszczaniu gorącego powietrza pod "podłogą techniczną" umieszczoną na odpowiednich podwyższeniach z cegieł. Było ono następnie odprowadzane przez pionowe kanały w ścianach. Podstawowym elementem łazni jest basen z gorącą wodą (caldarium). Dwa pozostałe baseny znajdują się po obu stronach centralnego elementu. Wschodni basen wciąż posiada fragmenty kanalików i marmurowej podłogi. Caladrium jest połączone dwoma wejściami z sąsiednim pomieszczeniem - basenem z ciepłą wodą (tepidarium).